Ad Code

मुण्डकोपनिषद्

 


॥ अथ उपनिषद् >मुंडकोपनिषद् >

प्रथमो मुण्डकः>प्रथमः खंडः

ब्रह्मा देवानां प्रथमः संभुव विश्वस्य कर्ता भुवनस्य गोपता।  स ब्रह्मविद्या सर्वविद्याप्रतिष्ठामथर्वाय ज्येष्ठपुत्राय प्र: ॥

विस्तार :>>>

अथर्वणे यं प्रवदेत ब्रह्माथर्व तं पुरोवाचाङ्गिरे ब्रह्मविद्याम्।।  स भारद्वाजाय सत्यवाहय प्राह चार्जोऽङगिरसे पर्वम्॥

विस्तार :>>>

शौनको ह वै महाश्लोऽङगिरसं विधिवदुपसन्नः पप्रच्छ। कस्मिन् नु भगवो विज्ञाते सर्वमिदं विज्ञातं भवति ॥

विस्तार :>>>

तस्मै स होवाच - - द्वे विद्ये वेदितव्ये इति ह स्म यद् ब्रह्मविदो वदन्ति परा चैवापरा च ॥

विवरण: >>>

तत्रपरा ऋग्वेदो यजुर्वेदः सामवेदोऽथर्ववेदः शिक्षा कल्पो व्याकरणं निरुक्तं छन्दो ज्योतिषमिति।  अथ परा यया तदक्षरमधिगम्यते ॥

विवरण: >>>

यत् तदृश्यमग्राह्यमगोत्रमवर्णमचक्षुःश्रोत्रं तदपाणिपादम्।  नित्यं विभुं सर्वगतं सुसूक्ष्मं तद्वयं यद् भूतयोनिं परिपश्यन्ति धीराः ॥

विवरण: >>>

यथोर्णनाभिः सृजते गृह्णते च यथा पृथिव्यामोषधयः संभवन्ति।  यथा सतः पुरूषात् केशलोमनि तथाऽक्षरात् दुर्लभतः विश्वम्॥

विवरण: >>>

तपसा चीयते ब्रह्म ततोऽन्नमभिजायते।  अनात् प्राणो मनः सत्यं लोकः कर्मसु चामृतम् ॥

विवरण: >>>

यः सर्वज्ञः सर्वविद् यस्य ज्ञानमयं तपः।  तस्मादेतद् ब्रह्म नाम रूपमन्नं च जायते ॥

विस्तार :>>>

मुंडकोपनिषद्>प्रथमो मुंडकः>द्वितीयः खंडः

तदेतत् सत्यं मंत्रेषु कर्माणि कवयो यान्यपश्यंस्तानि त्रेतायां बहुधा संततानि।  तन्यचरथ नियतं सत्यकामा एष वः पन्थाः सुकृतस्य लोके ॥

विस्तार :>>>

यदा लेलयते ह्यर्चिः समिद्धे हव्यवाहने। तदज्यभगवंतरेणाहुतिः प्रतिपदायेत्॥

विस्तार :>>>

यस्याग्निहोत्रमदर्शमपौर्णमास-मचतुर्मास्यमनागरायण्मतिवर्जितं च। अहुतमवैश्वदेवमविधिना हुत-मासप्तमांस्तस्य लोकान् हिनस्ति ॥

विस्तार :>>>

काली कराली च मनस्वा च सुलोहिता या च सुधूम्रवर्णा।  स्फुलिङ्गिनी विश्वरुचि च देवी लीलियमना इति सप्त जिह्वाः ॥

विस्तार :>>>

एतेषु यश्चत्रते ब्रजमानेषु यथाकालं च्युतयो ह्यददायन।।  तं नयनत्येतः सूर्यस्य रश्मयो यत्र देवानां पतिरेकोऽधिवासः ॥

विस्तार :>>>

एहयेहिति तमहुतयः सुवर्चसः सूर्यस्य रश्मीभिर्यजमानं वहन्ति।  प्रियं वाचमभिवदन्त्योऽर्चयन्त्य एष वः पुण्यः सुक्रोतो ब्रह्मलोकः ॥

विस्तार :>>>

प्लवा ह्येते अदृधा यज्ञरूपा अष्टादशोक्तमवरं येषु कर्म। एतच्छ्रेयो येऽभिनन्दन्ति मूढ़ा जरामृत्युं ते पुनरेवापि यन्त्ति ॥

विस्तार :>>>

अविद्यमन्त्रे वर्तमानः स्वयं धीराः पण्डितं मन्यदमनाः। जङ्घन्यामानाः परियन्ति मूढ़ा अन्धेनैव नियमाणा यथान्धाः ॥

विस्तार :>>>

अविद्यायां बहुधा वर्तमान वयं कृतार्थ इत्यभिमन्ति बालाः।  यत् कर्मणो न प्रवेदयन्ति रागात् तेनातुराः क्षणलोकश्च्यवन्ते ॥

विवरण: >>>

इष्टापूर्तं मन्यमाना वृद्धं नान्यच्छ्रेयो वेदयन्ते प्रमुधाः। नाकस्य पृष्ठे ते सुकृतेऽनुभूत्वेमं लोकं हीनतरं वा विष्ण्ति ॥

विस्तार :>>>

तपःश्रद्धे ये ह्युपवसन्त्यरण्ये शान्ता विद्वानो भैक्ष्यचर्यं चरन्तः।  सूर्यद्वारेण ते विरजाः प्रयान्ति यत्रामृतः स पुरुषो ह्यव्ययात्मा॥

विस्तार :>>>

परिक्ष्य लोकान् कर्मचितान् ब्राह्मणो निर्वेदमयन्नस्त्यकृतः कृतेन।  तद्विज्ञानार्थं स गुरुमेवाभिग्च्छेत् समित्पणिः श्रोत्रियं ब्रह्मनिष्ठम् ॥

विस्तार :>>>

तस्मै स विद्वान्पासनाय सम्यकत् प्रशांतचित्तय शमन्वितय।  येनाक्षरं पुरुषं वेद सत्यं प्रोवाच तं तत्त्वतो ब्रह्मविद्याम् ॥

विस्तार :>>>

मुंडकोपनिषद्>द्वितीयो मुंडकः>प्रथमः खंड

तदेत् सत्यं यथा सुदीप्तात् पावकाद् विस्फुल्लिङ्गाः सहस्रशः प्रभवन्ते सरूपाः।  तत्क्षराद् भिन्नाः सोम्य भवः प्रजायन्ते तत्र चैवापि यन्ति ॥

विस्तार :>>>

दिव्यो ह्यमूर्तः पुरुषः स दृश्यभ्यन्तरो ह्यजः।  प्राणो ह्यमानः शुभ्रो ह्यक्षत्रात् परतः परः ॥

विस्तार :>>>

एतस्माज्ज्यते प्राणो मनः सर्वेन्द्रियाणि च।  खं वायुर्ज्योतिरापः पृथिवी विश्वस्य धारिणी ॥

विवरण: >>>

अग्निमूर्धा चक्षुषि चन्द्रसूर्यौ दिशाः श्रोत्रे वाग्वृताश्च वेदाः।  वायुः प्राणो हृदयं विश्वमस्य पद्भ्यां पृथिवी ह्येष सर्वभूतान्तरात्मा॥

विस्तार :>>>

तस्मादग्निः समिधो यस्य सूर्यः सोमातत् पर्जन्य ओषधयः पृथिव्याम्।  पुमान रेतः सिञ्चति योषितान् भविः प्रजाः पुरूषात् संप्रसुताः ॥

विस्तार :>>>

तस्मादृचः सम यजुन्शि दिगम् यज्ञश्च सर्वे क्रतवो दक्षिणाश्च।  संवत्सरश्च यजमानश्च लोकाः सोमो यत्र पवते यत्र सूर्यः ॥

व्याख्या :>>>

तस्माच्च देवा बहुधा संप्रसुताः साध्य मनुष्याः पश्वो वयांसि।  प्राणापानौ वृहियौ तपश्च श्रद्धा सत्यं ब्रह्मचर्यं विधिश्च ॥

व्याख्या :>>>

सप्त प्राणाः प्रभवन्ति तस्मात् सप्तार्चिषः समिधाः सप्त होमः।  सप्त इमे लोका येषु चरणन्ति प्राण गुलाशय निहिताः सप्त सप्त ॥

व्याख्या :>>>

मूलतः समुद्रा गिर्यश्च सर्वेऽसमात् सिन्दन्ते सिंहुः सर्वरूपाः।  अतश्च सर्व ओषधयो रसाश्च येनैष भूतस्तिष्ठते ह्यन्तरात्मा॥

व्याख्या :>>>

पुरुष एवेदं विश्वं कर्म तपो ब्रह्म परमार्थम्।  एतद्यो वेद निहितं गुलायां सोऽविद्याग्रन्तिं विकीरतिह सोम्य॥

व्याख्या :>>>

मुंडकोपनिषद् > द्वितीयो मुंडकः > द्वितीय खंड

अविवः सन्निहितं गुलाचरं नाम महत् पद्मात्रेत् समर्पितम्।  एजत् प्रणन्निमिशश्च यदेत्ज्जनाथ सदस-द्वारेण्यं परं विज्ञानद्यदृष्टं प्रजानाम ॥

व्याख्या:>>>

यदर्चिमद्यदनुभ्योऽनु च स्मिंल्लोका निहित यदा लोकिनश्च।  तदेतदक्षरं ब्रह्म स प्राणस्तदु वाङ् मनः तदेतत् सत्यं तदमृतं तद् वेद्धव्यं सोम्य विद्धि ॥

व्याख्या:>>>

धनुर्गृहीत्वौपनिषदं महास्त्रं शरं ह्युपासनिसितं संयमित।  आयम्य तद् भावगतेन चेतसा लक्ष्यं तदेवाक्षरं सोम्य विद्धि ॥

व्याख्या:>>>

प्रणवो धनुः श्रो ह्यात्मा ब्रह्म तल्लक्ष्यमुच्यते। अप्रमत्तेन वेद्धव्यं शरवत तन्मयो भवेत् ॥

व्याख्या:>>>

यस्मिन द्यौः पृथिवी चान्तरिक्षमोतं मनः सह प्राणैश्च सर्वैः।  तमेवैकं जानथ आत्मानमन्य वाचो विमुञ्चथामृतस्यैष सेतुः ॥

व्याख्या:>>>

अरा इव रथनाभौ संहता यत्र नाद्यः स एशोऽन्तश्चरते बहुधा जायमानः।  ओमितयेवं ध्यायथ आत्मानं स्वस्ति वः पराय तमसः प्रस्तात् ॥

व्याख्या:>>>

यः सर्वज्ञः सर्वविद्या यस्यैष महिमा भुवि।  दिव्ये ब्रह्मपुरे ह्येष व्योमन्यात्मा प्रतिष्ठितः ॥

व्याख्या:>>>

मनोमयः प्राणशरीरनेता प्रतिष्ठितोऽन्ने हृदयं सन्निधाय। तद्विज्ञानेन परिपश्यन्ति धीरा आनंदरूपममृतं यद्विभाति ॥

व्याख्या:>>>

भिद्यते हृदयग्रंथिश्चिद्यन्ते सर्वसंशयः।  क्षण्यन्ते चास्य कर्माणि तस्मिन दृष्टे परवरे ॥

व्याख्या:>>>

हिरण्मये परे कोशे विरजं ब्रह्म निष्कलम्।  तच्छुभ्रं ज्योतिषं ज्योतिषं यदात्मविदो विदुः ॥

व्याख्या:>>>

न तत्र सूर्यो भाति न चन्द्रतारकं नेमाइलेक्ट्रो भन्ति कुतोऽयमग्निः।  तमेव भन्तमनुभाति सर्वं तस्य भासा सर्वमिदं विभाति ॥

व्याख्या:>>>

ब्रह्मैवेदममृतं पुरस्ताद् ब्रह्म पश्चद् ब्रह्म दक्षिणाश्चोत्तेन। अधश्चोर्ध्वं च प्रसृतं ब्रह्मैवेदं विश्वमिदं वरिष्ठम् ॥

व्याख्या:>>>

॥ अथ उपनिषद् ॥

मुण्डकोपनिषद्>
तृतीयो मुंडकः>प्रथमः खंड  

द्वा सुपर्णा सयुजा सखाया समानं वृक्षं परिषस्वजाते।  तैयोर्न्यः पिप्पलं स्वाद्याश्न्नन्नयो अभिचक्षति ॥


समाने वृक्षे पुरुषो निमग्नोऽनिषाय  शोचति मुह्यमानः।  जुष्टं यदा पश्यत्यान्यमीषमस्य 
महिमान्मिति वीतशोकः ॥


यदा पश्यः पश्यते रुक्मवर्णं कर्तरमिशं 
पुरुषं ब्रह्मयोनिम्।  तदा विद्वान् पुण्यपापे विधुय निर्जन परमं साम्यमुपति ॥


प्राणो ह्येष यः सर्वभूतैर्विभाति विजानन्  विद्वान् भवेते नातिवादी।  आत्मक्रीड आत्मरतिः क्रियावनेश  ब्रह्मविद्यान् वृद्धः ॥


सत्येन लभ्यस्तपसा ह्येष आत्मा सम्यग्ज्ञानेन  ब्रह्मचर्येन नित्यम्। अन्तःशरीरे ज्योतिर्मयो हि शुभ्रो यं 
पश्यन्ति यतयः क्षणदोषाः ॥


सत्यमेव जयते नानृतं सत्येन पन्था विततो देवयानः।  येनाक्रमन्त्यर्षयो ह्यप्तकामा तत्र  तत् सत्यस्य परमं निधनम् ॥


बृहच्च तद् दिव्यमचिन्त्यरूपं सूक्ष्मराच्च  तत् सूक्ष्मतरं विभाति।दूरात् निकट्ते तदिहन्तिके च पश्यन्ति विहान निहितं गुलायम् ॥  



न चक्षुषा गृह्यते नापि वाचा नान्यैर्देवैस्तपसा कर्मण वा।  ज्ञानप्रसादेन पवित्रसत्त्वस्तु  तं पश्यते निष्कलं ध्यानमानः ॥


एशोऽणुरात्मा चेतसा वेदितव्यो यस्मिन्।  प्राणः पंचधा संविवेः।प्राणैश्चितं सर्वमोतं प्रजानां यस्मिन् स्पष्ट विभवत्येष आत्मा॥  


यं यं लोकं मनसा संविभाति पवित्रसत्त्वः 
कामयते यंश्च कामान:।  तं तं लोकं जायते तंश्च कामां-स्तसमादात्मज्ञं  ह्यर्चयेत् भूतिकामः ॥


॥ अथ उपनिषद् ॥

मुण्डकोपनिषद्>तृतीयो मुण्डकः
द्वितीयः खंड

स वेदैत् परमं ब्रह्म धाम यत्र विश्वं निहितं भाति शुभ्रम्।  उपासते पुरुषं ये ह्यकामास्ते शुक्रमेतादतिवर्तन्ति धीराः ॥


कामनत् यः कामयते मन्यमानः स कामभिर्जायते तत्र तत्र।  सात्त्विककामस्य कृतात्मनस्तु इहैव सर्वे प्रविलीयन्ति कामः ॥


नायमात्मा प्रवचनेन लभ्यो न मेधया न बहुना श्रुतेन।  यमेवैष वृणुते तेन लभ्यस्तस्यैष आत्मा विवृणुते तनु स्वम्॥


नायमात्मा बलहीनेन लभ्यो न च प्रमादात् तपसो वाप्यलिङ्गात्।  एतरूपयैर्यते यस्तु विद्वानस्तस्यैष आत्मा विष्टा ब्रह्मधाम ॥


संप्राप्येनमृषयो ज्ञानतृप्तः कृतात्मानो वीतरागाः प्रशांतः  ते सर्वगं सर्वः प्राप्य धीरा युक्तात्मानः सर्वमेवाविशन्ति ॥


वेदान्तविज्ञानसुनिश्चितार्थः सन्तयोगादस्तु यतयः शुद्धसत्त्वः।  ते ब्रह्मलोकेषु परान्तकाले परामृतः परमुच्यन्ति सर्वे॥


गताः कलाः पंचदश प्रतिष्ठा देवाश्च सर्वे प्रतिदेवतासु।  कर्माणि विज्ञानमयश्च आत्मा परेऽव्यये सर्वे एकीभवन्ति ॥


यथा नद्यः स्यन्द्मनाः समुद्रेऽस्तं गच्छन्ति नामरूपे विहाय।  तथा विद्वान् नामरूप विमुक्तः परात्परं पुरुषमुपति दिव्यम् ॥



स यो ह वै तत् परमं ब्रह्म वेद ब्रह्मैव भवति नास्याब्रह्मवित् कुले भवति।  तरति शोकं तरति पापमानं गुलग्रंथीभ्यो विमुक्तोऽमृतो भवति ॥


तदेत्दृचाऽभियुक्तम् -- क्रियावन्तः श्रोत्रिय ब्राह्मणायः स्वयं जुह्वत् आकर्षणसिं श्रद्धायन्तः। तेषामेवैतं ब्रह्मविद्या वदेत् शिरोव्रतं विधिवद् यस्तु चिरम् ॥


तदेतत् सत्यमृशिरङ्गिराः पुरोवाच नैतदचिर्नवृतोऽधीते।  नमः परमऋषिभ्यो नमः परमऋषिभ्यः ॥

॥ अथ उपनिषद् ॥

एक टिप्पणी भेजें

0 टिप्पणियाँ

Ad Code